Magia Miejsc, Gdzie Spotkać Niezwykłe Zjawiska: Podróż Przez Największe Tajemnice Świata
Petra: Zaginione miasto pełne tajemnic
Petra, znana jako „Zaginione Miasto”, jest jednym z najbardziej intrygujących miejsc na świecie, które nie przestaje fascynować podróżników, historyków i archeologów. Ukryte w skale, w sercu Jordanii, miasto to kryje w sobie setki lat historii, bogate tradycje oraz niewyjaśnione tajemnice, które do dziś nie zostały w pełni rozwiązane. Jako jedno z najważniejszych miejsc na liście światowego dziedzictwa UNESCO, Petra zachwyca nie tylko swoją wyjątkową architekturą, ale także mistycznym klimatem, który otacza to miejsce. Warto przyjrzeć się bliżej temu zaginionemu miastu i poznać kilka jego sekretnych zakamarków, które wywołują u turystów i badaczy uczucie zachwytu i niedowierzania.
1. Historia Petry – narodziny niezwykłego miasta
Historia Petry sięga III wieku p. n. e, kiedy to Nabatejczycy, koczowniczy lud, osiedli na tych terenach, tworząc jedną z najbardziej imponujących cywilizacji starożytnego Bliskiego Wschodu. Początkowo miasto było skromne, ale dzięki strategicznemu położeniu na szlakach handlowych, Petra szybko stała się ważnym centrum handlowym, gdzie wymieniano towary takie jak kadzidło, mirrę czy przyprawy. Nabatejczycy wykształcili unikalną technologię wykopywania miast w skale, co pozwoliło im stworzyć Petry – miasto dosłownie wyrzeźbione w czerwonych skałach pustyni. Petra była miejscem, które łączyło różnorodne kultury i religie. Na przestrzeni wieków, pod wpływem Greków, Rzymian, Egipcjan i innych cywilizacji, miasto wzbogacało się o nowe elementy architektoniczne. Po podboju przez Rzymian w I w n. e, Petra rozkwitła jako miasto o charakterze religijnym i kulturalnym, ale także strategicznym, będąc kluczowym punktem w handlu. Choć miasto zostało porzucone w średniowieczu, jego tajemnice wciąż fascynują i przyciągają badaczy.
2. Architektura Petry – połączenie sztuki i natury
Petra to prawdziwe dzieło sztuki wykute w skale. Wiele budowli, takich jak Al-Chazna – tzw. Skarbiec Faraona, czy Ad-Dajr – zwany Klasztorem, zostało wydrążonych w czerwonej piaskowcowej skale, co nadaje miastu niepowtarzalny wygląd. Te monumentalne konstrukcje wciąż wzbudzają podziw turystów i naukowców. Każda z tych budowli pełniła różne funkcje – od świątyń po grobowce, a ich przeznaczenie wciąż nie zostało do końca wyjaśnione. Tajemnicą pozostaje również budowla znana jako Skarbiec Faraona, która według legendy ukrywała ogromne skarby, jednak archeolodzy nie znaleźli w niej żadnych cennych przedmiotów. Mimo to, jej zdobienia i architektura przyciągają uwagę i wywołują pytania dotyczące celów jej budowy.
3. Niezwykłe zjawiska i tajemnice Petry
Wielu badaczy jest przekonanych, że Petra skrywa niewyjaśnione zjawiska i sekrety, które do tej pory nie zostały odkryte. Na terenie miasta znajduje się wiele nieodkrytych grobowców oraz budowli, których funkcje i znaczenie są wciąż przedmiotem spekulacji. Jednym z największych zagadek jest obecność tzw. skał dżinów – ogromnych formacji skalnych, które według miejscowych legend miały być zamieszkiwane przez nadprzyrodzone istoty. Ponadto, przed wejściem do miasta znajdują się tajemnicze, wielkie sześciany, których cel i znaczenie pozostają nieznane. Mówi się, że mogą one skrywać magiczne właściwości lub stanowić część starożytnych rytuałów.
4. Odkrycia archeologiczne – wciąż czekamy na odpowiedzi
Pomimo że Petra była znana już od czasów średniowiecza, dopiero w XIX wieku została odkryta na nowo przez szwajcarskiego podróżnika Johanna Ludwiga Burckhardta. Dziś, po ponad 200 latach badań, wciąż odkrywa się nowe artefakty, które rzucają światło na życie codzienne mieszkańców tego niesamowitego miasta. Archeolodzy nadal prowadzą wykopaliska, próbując rozwikłać tajemnice, które skrywa Petra. Wciąż pojawiają się pytania dotyczące wody w tym regionie, ponieważ systemy akweduktów i zbiorników wodnych w Petry były niezwykle zaawansowane jak na swoje czasy, co świadczy o ogromnej wiedzy inżynierskiej jej mieszkańców. Tajemnicą jest również to, co wydarzyło się z mieszkańcami Petry, którzy zniknęli z tej okolicy w VI w. n. e. Wiele hipotez wskazuje na wojnę, zmiany klimatyczne lub po prostu ekonomiczny upadek miasta. Petra to miejsce, które zachwyca zarówno swoją historią, jak i tajemniczością. Choć przez wieki miasto było zapomniane, dziś jest jednym z najbardziej cenionych i najczęściej odwiedzanych miejsc na świecie. Jego niesamowita architektura, legendy o dżinach oraz ciągłe odkrycia archeologiczne sprawiają, że Petra pozostaje jednym z najbardziej magicznych miejsc, gdzie można spotkać niezwykłe zjawiska i odkrywać tajemnice sprzed wieków.
Magia miejsc, gdzie spotkać niezwykłe zjawiska
Kryształowa Jaskinia w Meksyku: Niezwykłe formy natury
W sercu meksykańskiego stanu Chihuahua, głęboko pod ziemią, kryje się jedno z najbardziej fascynujących miejsc na Ziemi — Kryształowa Jaskinia (Cueva de los Cristales). Znajdująca się około 300 metrów pod powierzchnią w kopalni Naica, jaskinia ta jest domem dla gigantycznych kryształów selenitu, które dorastają nawet do 15 metrów długości. To niezwykłe zjawisko natury powstało w wyniku unikalnych procesów geologicznych, które trwały przez miliony lat. Jaskinia ta jest jednym z najlepszych przykładów na to, jak potężne siły natury mogą tworzyć spektakularne formy, które budzą podziw i zachwyt naukowców oraz podróżników.
Historia powstania Kryształowej Jaskini
Powstanie Kryształowej Jaskini jest wynikiem skomplikowanego procesu geologicznego, który rozpoczął się około 350 tysięcy lat temu. Woda bogata w minerały, napływająca ze znajdującej się głęboko pod ziemią komory magmowej, przyczyniła się do powstania niezwykłych kryształów selenitu. Cząsteczki minerałów stopniowo osadzały się w jaskini, tworząc kryształy, które przez setki tysięcy lat rosły w imponujących rozmiarach. Warunki w jaskini były wyjątkowo sprzyjające dla tego procesu: wysoka temperatura (do 65°C) oraz bardzo wysoka wilgotność powietrza stworzyły idealne środowisko do ich rozwoju.
Wielkość i niezwykłość kryształów
Największe kryształy w jaskini osiągają nawet 15 metrów długości i ważą do 55 ton. Ich rozmiar i piękno sprawiają, że wyglądają jak olbrzymie igły o przezroczystych, lśniących powierzchniach, które odbijają światło w niezwykły sposób. Kryształy te są zbudowane z minerału znanego jako selenit, który jest odmianą gipsu. To wyjątkowe zjawisko czyni Kryształową Jaskinię jednym z najbardziej wyjątkowych miejsc na świecie, które zyskało miano „Kaplicy Sykstyńskiej Kryształów”.
Warunki w jaskini i trudności w jej eksploracji
Jednym z największych wyzwań związanych z Kryształową Jaskinią jest jej ekstremalne środowisko. Temperatura wewnątrz dochodzi do 65°C, co sprawia, że jest to jedno z najgorętszych miejsc na Ziemi. Ponadto, wilgotność powietrza wynosi blisko 100%, co sprawia, że oddychanie staje się wyjątkowo trudne. Ze względu na te ekstremalne warunki, dostęp do jaskini jest ściśle ograniczony. Od czasu jej odkrycia w 2000 roku, jedynie naukowcy i badacze mieli okazję badać to niezwykłe miejsce. Dodatkowo, z powodu trudności w poruszaniu się w tak gorących warunkach, badania są prowadzone tylko przez krótkie okresy, a przy długotrwałym pobycie ryzyko uszkodzenia cennych kryształów jest ogromne.
Znaczenie Kryształowej Jaskini w badaniach naukowych
Kryształowa Jaskinia jest nie tylko jednym z najbardziej zachwycających cudów natury, ale także cennym laboratorium geologicznym. Dzięki swojej unikalnej strukturze i procesowi formowania kryształów, miejsce to dostarcza niezastąpionych informacji na temat historii geologicznej naszej planety. Naukowcy mogą badać, jak minerały wytrącają się w ekstremalnych warunkach i jak te procesy wpływają na powstawanie innych cennych formacji. Ponadto, jaskinia stanowi ważne źródło badań nad organizmami ekstremofilnymi, które potrafią przystosować się do życia w tak trudnych warunkach.
Ochrona Kryształowej Jaskini
Z uwagi na swoje unikalne właściwości, Kryształowa Jaskinia wymaga szczególnej ochrony. W 2015 roku kopalnia Naica została zamknięta, a z powodu zaprzestania pracy systemu pomp, jaskinia uległa częściowemu zalaniu. Woda, która wypełnia obecnie jaskinię, sprzyja zachowaniu kryształów w doskonałym stanie. Chociaż dostęp do jaskini jest obecnie niemożliwy, wysiłki na rzecz jej ochrony trwają. Naukowcy i organizacje ekologiczne starają się zapewnić, aby to wyjątkowe miejsce nie zostało zniszczone przez niekontrolowany dostęp turystów czy dalszą eksploatację.
Cechy, które sprawiają, że Kryształowa Jaskinia jest wyjątkowa:
- Gigantyczne kryształy selenitu o długości do 15 metrów.
- Ekstremalne warunki atmosferyczne — temperatura do 65°C i wilgotność 100%.
- Unikalny proces geologiczny, który trwał miliony lat, tworząc jedne z najwspanialszych formacji mineralnych na świecie.
- Ograniczony dostęp, dostępny tylko dla naukowców z powodu trudnych warunków.
- Światowej klasy laboratorium do badań geologicznych i ekstremofilnych organizmów.
Wyspa Sokotra: Raj dla miłośników niezwykłej fauny i flory
Wyspa Sokotra, położona na Morzu Arabskim, jest jednym z najbardziej niezwykłych miejsc na naszej planecie. Jej niezwykła izolacja geograficzna, połączona z surowymi warunkami klimatycznymi, sprawia, że stała się ona domem dla wielu gatunków roślin i zwierząt, które nie występują nigdzie indziej na świecie. Sokotra to prawdziwy raj dla miłośników przyrody, oferujący niezapomniane wrażenia zarówno dla badaczy, jak i turystów pragnących odkryć unikalną faunę i florę tego magicznego miejsca.
Unikalna flora Sokotry: Drzewa smocze i inne cuda natury
Sokotra jest często określana mianem „Galapagos Oceanu Indyjskiego” z powodu swojej unikalnej bioróżnorodności. Na wyspie rośnie ponad 800 gatunków roślin, z czego aż 30% to gatunki endemiczne, czyli występujące tylko tutaj. Jednym z najbardziej charakterystycznych drzew wyspy jest drzewo smocze (Dracaena cinnabari), znane z charakterystycznego wyglądu, przypominającego parasol. To drzewo, które produkuje cenną żywicę o czerwonym kolorze, zwaną „smoczą krwią”, jest symbolem Sokotry i od wieków wykorzystywane w medycynie tradycyjnej oraz jako barwnik. Innym fascynującym przedstawicielem flory Sokotry jest Dorstenia gigas, roślina o mięsistych, grubych liściach, która potrafi przetrwać w bardzo trudnych warunkach. Dzięki swojej adaptacji do ekstremalnych temperatur i niedoboru wody, te rośliny stały się prawdziwymi przetrwalnikami w tym surowym środowisku. Takie okazy roślinne, obok tysięcy innych endemitów, czynią Sokotrę jednym z najbardziej cennych ekologicznych skarbów na Ziemi.
Fauna Sokotry: Niezwykłe gatunki zwierząt
Flora wyspy to nie jedyny powód, dla którego Sokotra przyciąga miłośników natury. Wyspa jest domem dla niezwykłych gatunków zwierząt, które nie występują nigdzie indziej na świecie. Sokotra to prawdziwy raj dla miłośników fauny, zwłaszcza dla tych, którzy pasjonują się gadami i ptakami. Wśród najciekawszych zwierząt wyspy znajduje się gekona socotriańskiego (Haemodracon riebeckii), który doskonale przystosował się do życia na skalistych obszarach wyspy, a także sokotryjski wróbel (Passer insularis), który występuje wyłącznie na tej wyspie. Wśród innych endemicznych gatunków można wymienić różne jaszczurki, które odgrywają ważną rolę w ekosystemie Sokotry, kontrolując populacje owadów. Sokotra jest także domem dla licznych gatunków bezkręgowców, takich jak motyle, chrząszcze i pająki, które są niezbędnym elementem tej unikalnej bioróżnorodności.
Wody wokół Sokotry: Morskie życie i rafy koralowe
Chociaż Sokotra słynie głównie z lądowych skarbów przyrody, to wody wokół wyspy również są niezwykle bogate w życie. Otaczające Sokotrę wody Morza Arabskiego kryją niesamowite ekosystemy morskie, w tym bogate rafy koralowe. Rafy te stanowią siedlisko dla wielu gatunków ryb, które tworzą wspaniałą mozaikę kolorów. Co więcej, są także miejscem bytowania takich morskich ssaków jak delfiny czy dugongi. Wody wokół wyspy są również miejscem, gdzie żółwie morskie składają swoje jaja na plażach Sokotry. Dzięki tym różnorodnym ekosystemom morskim wyspa ma ogromne znaczenie nie tylko ekologiczne, ale i gospodarcze dla lokalnych społeczności, które żyją z rybołówstwa.
Ochrona przyrody na Sokotrze: Klucz do zachowania unikalnych ekosystemów
Ze względu na swoją wyjątkową bioróżnorodność, Sokotra została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2008 roku. Ochrona tej niezwykłej wyspy jest kluczowa, ponieważ jest ona szczególnie wrażliwa na zmiany środowiskowe, takie jak działalność człowieka, zmiany klimatyczne czy wprowadzanie obcych gatunków roślin i zwierząt. Wyspa wymaga szczególnej troski i działań na rzecz ochrony, aby zachować jej unikalne zasoby przyrodnicze. Na Sokotrze prowadzone są liczne inicjatywy ochrony środowiska, w tym tworzenie rezerwatów przyrody i parków narodowych. Organizacje międzynarodowe oraz władze lokalne starają się zminimalizować zagrożenia wynikające z rozwoju infrastruktury czy turystyki, aby nie zniszczyć delikatnego ekosystemu tej niezwykłej wyspy.
Magia miejsc, gdzie spotkać niezwykłe zjawiska?
Pustynia Wiktorii: Zaskakujące kwitnienie w sercu Australii
Pustynia Wiktorii, położona w południowo-wschodniej części Australii, jest jednym z najbardziej niezwykłych miejsc na świecie. To rozległe, pustynne tereny, które na co dzień wydają się surowe i nieprzyjazne, stają się prawdziwym cudem natury, gdy nadchodzi czas rzadkich opadów deszczu. Tylko w takich momentach pustynia ujawnia swoje tajemnice – po deszczu kwitnie tu niesamowita ilość roślin, co stanowi zaskakujący kontrast w stosunku do suchych, ciepłych krajobrazów. To zjawisko przyciąga nie tylko badaczy przyrody, ale także turystów z całego świata, którzy pragną zobaczyć na własne oczy, jak pustynia ożywa na krótki czas.
1. Tajemnica kwitnienia na pustyni
Pustynia Wiktorii jest jednym z nielicznych miejsc na świecie, gdzie po deszczu następuje zjawiskowe kwitnienie roślin. Występuje tu zjawisko, które zachwyca każdego, kto ma okazję to zobaczyć. Po wielu miesiącach bez deszczu, gdy woda spada na powierzchnię ziemi, pustynia zmienia się nie do poznania. W okamgnieniu pojawiają się setki tysięcy kwiatów, które wypełniają całą okolicę intensywnymi barwami – od fioletu po jaskrawą czerwień i żółć. To kwitnienie jest efektem przetrwania roślin w bardzo trudnych warunkach. Rośliny te muszą dostosować się do ekstremalnego środowiska, gdzie woda jest rzadkim zasobem.
2. Kiedy pustynia zmienia się w ogród
Kiedy deszcz zaczyna padać na pustynię, zaczynają się pojawiać nie tylko kwiaty, ale także intensywna zieleń traw i roślin, które w ciągu kilku dni mogą pokryć całe rozległe tereny. Jest to jeden z najpiękniejszych i najbardziej magicznych widoków, jakie można zobaczyć w Australii. W ciągu kilkudziesięciu godzin pustynia staje się miejscem pełnym życia. Trawy zamieniają kolor na intensywnie zielony, a drobne kwiaty zaczynają wznosić się w stronę nieba, przyciągając do siebie zapylające je owady. Ten fenomen jest jednym z dowodów na niezwykłą adaptacyjność fauny i flory Australii.
3. Jakie rośliny można spotkać na Pustyni Wiktorii?
- Acacia – typowy przedstawiciel roślinności pustynnej, znany ze swojej odporności na suszę.
- Spinifex – trawa, która jest symbolem australijskich pustyń, często spotykana na Pustyni Wiktorii.
- Soleros – roślina, która charakteryzuje się odpornością na ekstremalne warunki.
- Kohiya – kolejna roślina, która przetrwała w ekstremalnych warunkach pustynnych.
4. Fauna Pustyni Wiktorii: jak życie radzi sobie w skrajnych warunkach?
Flora Pustyni Wiktorii nie jest jedyną, która zdumiewa swoją zdolnością do przetrwania. Fauna tej pustyni to także spektakularne zjawisko. Choć na Pustyni Wiktorii życie jest rzadkie i trudne, można tu spotkać kilka gatunków, które doskonale przystosowały się do twardych warunków. Najczęściej spotykanym zwierzęciem jest szczur kangur, który swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznym, długim tylnym nogom. Oprócz niego na pustyni można spotkać także prawdziwe emu, dingo – dzikiego psa australijskiego, a także szereg innych endemicznych gatunków zwierząt. Na tej ziemi żyje także wiele niebezpiecznych węży, w tym Taipan – jeden z najbardziej jadowitych wężów na świecie.
5. Pustynia Wiktorii: Rezerwat biosfery Mamungari
Na południu Pustyni Wiktorii znajduje się unikalny Rezerwat Biosfery Mamungari, który jest jednym z najważniejszych obszarów ochrony przyrody w Australii. To miejsce, które stanowi schronienie dla wielu endemicznych gatunków roślin i zwierząt. Jego zachowanie w stanie nienaruszonym jest kluczowe dla ochrony australijskiej fauny i flory, zwłaszcza w obliczu zmian klimatycznych, które mogą wpływać na unikalne ekosystemy tej pustyni. Warto również zauważyć, że obszar ten jest częścią kulturowego dziedzictwa Aborygenów, którzy od wieków zamieszkują tę krainę.
6. Magiczne zjawiska na pustyni: nie tylko kwitnienie
Pustynia Wiktorii to miejsce, które przyciąga nie tylko miłośników przyrody, ale także tych, którzy pragną doświadczyć innych, niezwykłych zjawisk naturalnych. Poza zjawiskowym kwitnieniem, na Pustyni Wiktorii można obserwować unikalne formacje skalne, które zostały ukształtowane przez miliony lat erozji. Dodatkowo, pustynia jest miejscem, które nocą zmienia się w prawdziwy teatr gwiazd, oferując niezapomniany widok na niebo pełne gwiazd. To jeden z najlepszych punktów w Australii do obserwacji nocnego nieba. Pustynia Wiktorii to miejsce pełne kontrastów – na pozór bezwodne i martwe tereny, które w odpowiednich warunkach zamieniają się w żywy ogród pełen kwiatów. To jedno z najbardziej niezwykłych miejsc na Ziemi, które wciąż zaskakuje swoją nieprzewidywalnością.
Machu Picchu: Mistyczne miasto Inków w Andach
Machu Picchu to jedno z najbardziej niezwykłych miejsc na Ziemi, ukryte w sercu Andów. Zbudowane przez Inków na wysokości 2430 metrów nad poziomem morza, to starożytne miasto fascynuje nie tylko swoją tajemniczą historią, ale także niezwykłym położeniem, które sprawia, że wydaje się „unosić” w chmurach. Mimo że miasto zostało odkryte przez zachodnich badaczy dopiero w 1911 roku, jego historia jest pełna legend, które nadają temu miejscu mistyczny charakter.
Historia i odkrycie Machu Picchu
Odkrycie Machu Picchu przez Hirama Binghama w 1911 roku było przełomowym momentem w historii badań nad cywilizacją Inków. Bingham, zafascynowany prekolumbijską kulturą, wyruszył na poszukiwanie ukrytych miast Inków, kierując się informacjami o zaginionych ruinach w Andach. Po dotarciu do Peru, w 1911 roku, trafił na ruiny Machu Picchu, które były porośnięte dżunglą i nieznane dla świata zewnętrznego. Choć Bingham początkowo nie wiedział, że znalazł jedno z najważniejszych miast Inków, jego odkrycie otworzyło nowy rozdział w badaniach nad tą starożytną cywilizacją.
Architektura i tajemnice Machu Picchu
Machu Picchu to nie tylko zrujnowane miasto, ale prawdziwe arcydzieło inkaskiej inżynierii i architektury. Miasto zostało zbudowane bez użycia koła, a ciężkie kamienne bloki transportowane były wyłącznie siłą ludzką. Niezwykła precyzja, z jaką ułożono kamienie, jest jednym z najbardziej fascynujących aspektów Machu Picchu. Co więcej, miasto zostało podzielone na różne strefy – część religijną i administracyjną, gdzie znajdowały się świątynie i pałace, oraz część rolniczą, gdzie uprawiano rośliny na tarasach górskich.
Rola Machu Picchu w kulturze Inków
Dla Inków Machu Picchu było nie tylko centrum administracyjnym, ale także religijnym. Miejsce to było poświęcone kultowi Słońca, które stanowiło jedno z najważniejszych bóstw w inkaskim panteonie. Świątynie, takie jak Świątynia Słońca oraz Słoneczna Wieża, są dowodem na to, jak ważną rolę odgrywała religia w życiu codziennym mieszkańców Machu Picchu. Wydaje się, że miasto zostało zaprojektowane w taki sposób, aby podkreślić jego związek z niebem i ziemią. Wysokie położenie, precyzyjnie wyznaczone wschody i zachody słońca, były wykorzystywane przez kapłanów do rytuałów, które miały na celu harmonizowanie energii między światem materialnym a duchowym.
Geografia i nieziemska sceneria
Położenie Machu Picchu w Andach sprawia, że to miejsce jest nie tylko interesujące pod względem historycznym, ale także geograficznym. Ruiny miasta znajdują się na szczycie górskiego masywu, co czyni je niedostępnym i niezwykle trudnym do znalezienia. To, że Machu Picchu zostało w pełni zapomniane przez świat przez wieki, dodaje mu tajemniczości. Wspaniała sceneria otaczająca miasto, w tym urwiste zbocza i bujna roślinność, sprawia, że Machu Picchu jest uważane za jedno z najbardziej malowniczych miejsc na świecie. Zwiedzając Machu Picchu, nie można oprzeć się wrażeniu, że wciąż jest to miejsce zawieszone pomiędzy światem żywych a martwych.
Magia Machu Picchu: miejsce pełne niezwykłych zjawisk
- Harmonia z naturą – Machu Picchu zostało zbudowane w taki sposób, aby wkomponować się w otaczającą przyrodę. Tarasy rolnicze, starannie zaprojektowane świątynie i mury, które idealnie pasują do kształtu gór, tworzą wrażenie, że miasto jest częścią naturalnego krajobrazu.
- Wpływ energii ziemi – Wiele teorii wskazuje na to, że Machu Picchu jest jednym z miejsc o silnej energii geomantycznej. Niektórzy wierzą, że lokalizacja miasta jest ściśle powiązana z linami energetycznymi, które są obecne w innych miejscach o znaczeniu kultowym, jak np. Stonehenge.
- Nieziemska cisza i spokój – Przebywając w Machu Picchu, można poczuć się jak w miejscu odległym od cywilizacji. Otoczony wysokimi górami i gęstą dżunglą, Machu Picchu emanuje niezwykłą ciszą, która potęguje wrażenie, że jest to miejsce magiczne, pochodzące z innego wymiaru.